Opis:
Książka Serhija Żadana śmiało mogłaby nosić podtytuł: "pamiętnik z
okresu dojrzewania". Specyficzne to jednak dojrzewanie, tak samo jak
specyficzna jest czasoprzestrzeń, w jakiej przebiega: Charków anno
domini 1993. Jedynie słuszna ideologia trzyma się jeszcze całkiem
nieźle, dlatego znajdziemy tu Wasię Komunistę, faszyzujące metody
perswazji policji państwowej oraz podręcznik rewolucjonisty. Ale już-już
czuje się w powietrzu nieśmiały świeży powiew upostaciowany w osobach
"reklamowców" Wowy i Wołodii, niuejdżowych kazaniach wielebnego lidera
Kościoła Jezusa (zjednoczonego), czy choćby - audycji o Depeche Mode,
nadawanej w publicznym radiu. Kulminacją i metaforą udanego mariażu
starego z nowym jest - dokonana przez jednego z bohaterów - zamiana
teorii permanentnego rozpadu kapitału w teorię permanentnego pochuizmu.
ReceLinki (linki do recenzji):
- http://czytamcentralnie.blogspot.com/2012/03/przyczoek-rosji-serhij-zadan-depeche.html
- http://czytelnicze-podroze.blogspot.com/2014/02/60-serhij-zadan-depeche-mode.html
- http://dwiepasje.blogspot.com/2009/09/depeche-mode.html
UWAGA!
Jeśli recenzja tej książki pojawiła się na Twoim blogu, a jednak nie
ma jej wśród podanych linków, zgłoś to w komentarzu, a ja uzupełnię
listę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz